Frances Gallimore (speler Het uur waarop wij niets van elkaar wisten)
Ik houd van kleren en kleren houden van mij. Althans, dat geloof ik. Ze lachen namelijk breeduit naar mij als ik langs de etalages loop. Een stralende glimlach die ik niet kan weerstaan. Het lokt me de betreffende winkel in en als ik niet uitkijk, dan ga ik met meer spullen naar buiten dan waarmee ik naar binnen liep. Het Jurkje is mijn gedoodverfde winnaar. Vooral in allerlei leuke kleurtjes of patronen. Als ik de strijd aanga met het kopen van het Jurkje, dan verlies ik genadeloos. Ik ben zo mak als een lammetje, laat me meeslepen en verleiden en geef me volledig over.
De afgelopen weken is er achter de schermen een kledingwalhalla ontstaan, die zijn weerga niet kent. Ik heb alleen al zelf de beschikking over maar liefst zes Jurkjes (waarvan een bruidsjurk :) drie jassen, twee broeken, twee blouses, een rok, een vestje, een badpak, drie tassen en zeven paar schoenen. Reken dat maal vijftien spelers en probeer je er maar een voorstelling van te maken. Een Utopie voor elke kledingliefhebber.
In vijf kwartier mag ik me volledig uitleven in mijn mooie collectie kleren. Bij het omkleden van kledingsetje A naar kledingsetje B ontstaat een gedaanteverwisseling. Zo verander ik bijvoorbeeld in mum van tijd van stevige wandelaar in strakke sollicitante en gaan we moeiteloos van mooie bruid over in een krasse bejaarde. Het kan allemaal in de wondere kledingwereld achter de schermen. Met grote dank aan onze kostuumheld Sergio Cruz Ramirez !
Komt dat zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten